Nadat Saalhausen vorig jaar geen marathon georganiseerd had stond er gelukkig voor dit jaar weer een marathon op het programma. Dit jaar telt deze marathon ook weer mee voor de marathon cup. De laatste keer dat ik in Saalhausen reed werd er een – voor Duitse begrippen – uitdagend parcours voorgeschoteld met een paar mooie technische stukjes en vooral veel hoogtemeters.
Ook dit jaar had de organisatie weer zijn best gedaan een mooi parcours uit te zetten, al was het wel iets minder technisch dan ik me kon herinneren. Of het parcours echt heel anders is weet ik niet zeker.
Ook vandaag stond ik met teamgenoten Frank, Nard, Roel en Maarten mooi vooraan op de eerste startrij. Na een korte neutralisatie reden wij met z’n 5en op kop van het peloton de startklim op. Roel reed er al snel alleen van door, en volgens mij hebben ze Roel nooit meer terug gezien. Hij was vandaag duidelijk de sterkste en mocht uiteindelijk als overall winnaar het podium op. Achter Roel ontstond een klein eerste groepje, waar Maarten en Frank bij zaten, en Nard en ik net niet. Na enige tijd achtervolgen kon ik toch wat naar voren rijden, en zo kwam ik al snel bij Frank in de buurt te zitten. De eerste klim was behoorlijk lang, en zo halverwege de eerste klim had ik een mooi tempo te pakken. Net niet hoog genoeg om de kopgroep bij te kunnen houden, maar daar vlak achter.
Helaas merkte ik al snel dat ik me niet helemaal goed voelde. Ik had (weer) wat last van mijn maag, en ook al snel van de warmte. Dat is doorgaans een slechte combinatie. Wanneer je met warm weer last van je maag hebt is het lastig om voldoende eten en drinken tot je te nemen, en daar heb je juist met warm weer zoveel behoefte aan. Doordat ik moeite had met eten en drinken moest ik het tempo al snel weer wat laten zakken, en zo kwamen Frank en ik na ongeveer een uur koers weer samen te rijden. Met ons reden nog 2 renners; 1 voor de lange afstand en 1 voor de korte afstand.
Frank en ik bleven vanaf dat moment de hele koers samen. Frank nam hierbij vrijwel al het kopwerk op zich, en ik kon vandaag niet meer dan volgen. Pas toen ik vanaf kilometer 80 mijn beide bidons met water had laten vullen begon eindelijk de misselijkheid wat af te nemen en kon ik ook weer wat eten. Dat was echter wel veel te laat, want het beste was er wel af en ik begon af en toe wat kramp te krijgen.
Frank en ik liepen nog in op 2 renners die vlak voor ons zaten, en aan de achterkant zat Nard redelijk dichtbij. Frank en ik wisten nog 1 man in te halen, maar de andere renner moesten we laten gaan. Niet geheel tevreden kwam ik zo als 9de overall over de streep. Goed voor wederom een 5de plek in mijn categorie. Helaas besloot de organisatie in alle categorieën de eerste 5 renners te huldigen, behalve op de lange afstand. Het podium is niet ver weg, maar het veld is sterk en vandaag zat er niet meer in dan dit.