Mark - Langenberg

Gegevens

Gepubliceerd op maandag 08 oktober 2012 10:28

Gisterochtend zou Riny me om 7:00 oppikken voor de reis naar Wiemeringhausen alwaar de Langenberg marathon verreden zou worden. Iets minder dan 3 uurtjes rijden en pas om 11 uur starten dus geen hotelovernachting ter plaatse. Het was lekker rustig op de weg, en langzaam maar zeker liep de buitentemperatuur wat omhoog. In deze tijd van het jaar is het best lekker om wat later te starten. Teamgenoot Maarten zou ook aan de start van de lange afstand staan, maar had er wel voor gekozen om ter plaatse te overnachten. Riny en ik waren op tijd op de plaats van bestemming, waar het helaas behoorlijk grijs was en zelfs nog even begon te regenen. Na alle neerslag van de afgelopen dagen was extra water echt niet nodig, en ook niet echt moraal verhogend. Riny haalde de startnummers op, zodat ik nog even m’n achterrem kon afstellen. Zo ongeveer 20 minuten voor de start kwamen we aan bij het startvak, dat op dat tijdstip al belachelijk vol stond. Helaas dus veel mannen voor ons, die we allemaal voorbij zouden moeten.

Toen de lichaamstemperatuur van de meesten al een paar graden gedaald was klonk eindelijk het startschot. Zo’n 10 seconden later kwamen ook de renners vlak voor ons in beweging en kon de inhaalrace beginnen. Riny en ik bleven even bij elkaar en konden in de eerste twee kilometers al slalommend van alles inhalen. Bovenaan de startklim heel even ingehouden totdat Riny weer kon aansluiten, en toen samen met Riny volle bak de eerste lange klim op. De benen waren nog niet erg warm, maar de klim liep verder wel lekker. Riny had echter zodanig goede benen dat ik moest besluiten even verstandig te zijn, met het oog op de resterende 75km. Riny pakte enkele seconden aan de top van de klim, en bleef maar mensen voorbij rijden. In de afdalingen liep Riny nog verder uit. Helaas was mijn bandenkeuze voor vandaag veel te optimistisch, en had ik vooral op het voorwiel echt te weinig grip in de bochten. Leermomentje dus.

De eerste ronde zat er al vrij snel op, en in de tweede ronde werd het duidelijk een stuk rustiger. Het was dan ook vaak een eenzame race, maar daar hadden veel mensen last van. In de tweede ronde kon ik nog een aantal mensen oprapen. De modderstroken liepen in de tweede ronde iets beter dan in de eerste, maar op veel plekken moest ik veel risico nemen om niet teveel tijd te verliezen. In de laatste 2 kilometer kon ik nog naar een Duitser van het Nutrixxion MTB team toe rijden. Hij deed nog enkele pogingen me vroegtijdig te lossen, wat hem niet lukte. Helaas wist ik niet precies hoe de aankomst eruit zou zien, en toen de finish slechts een meter of 25 na de laatste bocht bleek te liggen, kwam ik hem helaas niet meer voorbij in de sprint.

Ik had aan het begin van dit seizoen gehoopt het niet te hoeven toegeven, maar op dit parcours was een 29er toch wel een groot voordeel geweest. Ook dat beschouwen we maar als een leermomentje voor volgend seizoen. Al met al was het een goede race, maar waren er ook dingen die beter konden. Gelukkig had Riny een super dag, en het SforZ Racing Team toch nog op het podium te vinden, en zelfs op het hoogste plankje! Zelf werd ik 23^ste bij de licentiehouders (en 2^de bij de Herren, (3^de leermomentje…))

Het was weer een mooie marathon, en een goede generale repetitie voor het NK dat volgende week verreden zal worden in Zuid-Limburg!