Mark van Schie - XC Apeldoorn

Gegevens

Gepubliceerd op vrijdag 01 april 2016 08:22

Nadat het nationale XC seizoen voor de meesten vorige week in Berlicum al begonnen was, stond voor mij vandaag de eerste op de kalender. Voor mij is de XC meer een bijzaak die dient als goede training voor het langere werk. Apeldoorn heeft altijd veel moois te bieden en daarom ook dit jaar weer naar het Orderbos gereisd.

Het parcours was weer ietsje anders dan afgelopen jaren. De dag van tevoren was het parcours nog volledig droog en erg snel, maar op de dag van de wedstrijd lag het er door de vele regen van de nacht en ochtend een stuk glibberiger bij. Met de vertrouwde combi van Continental Raceking achter, en Continental X-King voor toch ruim voldoende grip.

Helaas was het ook hier weer heel beperkt mogelijk om het parcours te verkennen, vanwege het volle programma op de wedstrijddag. Ik kon het parcours dus maar voor ongeveer de helft verkennen door achter de start van de masters 40+ het parcours op te gaan. Het verkennen bleek zeer nuttig, want er zaten toch wel wat listige stukjes in.
Een gedeelte dat ik niet verkend had was het bos met de modderige singletracks en de afdaling met rock garden.

Vlak na de amateurs werden de Masters 30+ weggeschoten. Met slechts 34 man aan de start toch wel een dramatisch klein startveld. Op de laatste rij starten wordt op deze manier steeds minder een nadeel, maar het is een zorgelijke ontwikkeling voor de toekomst van de XC discipline in Nederland.
Mijn startplek was dus niet zo gunstig, maar ik had de punten in Berlicum immers laten liggen. Na het startschot had ik aanvankelijk wat moeite met inklikken van m’n linker voet. Toen ook dat opgelost was kon ik al voor de singletrack een paar plekjes goedmaken.

Ook in de eerste 2 ronden schoof ik nog wat op. Normaliter kan ik gedurende de wedstrijd zo nog wel wat plekjes naar voren schuiven. Deze keer gebeurde het omgekeerde. Het niet verkend hebben van de rock garden deed me besluiten de rock garden links (nouja eigenlijk rechts) te laten liggen en de iets langere omweg te nemen.
Dat kostte me iedere ronde ongeveer 5 seconden en een flinke inspanning om dat gaatje weer dicht te rijden. In de 3de ronde sloten er zo weer een paar mannen bij me aan, die ik in de ronde daarvoor gepasseerd was.

In de laatste ronde moest ik door wat technische foutjes dit groepje zelfs nog laten gaan en zo kwam ik uiteindelijk als 16de over de streep. Niet heel slecht, maar ook nog lang niet goed genoeg en dus nog wat werk aan de winkel.

Volgende week begint gelukkig het langere werk met de altijd mooie marathon van Groesbeek!