Nard - Langenberg P2 + cup winst!

Gegevens

Gepubliceerd op dinsdag 03 oktober 2017 14:08

Dat de voorbereiding op de laatste marathon van de SforZ cup niet ideaal zou zijn, dat wist ik al. Vrijdag zou ik namelijk terugkomen uit Las Vegas, waar ik voor mijn werk een paar dagen moest zijn. Dat ik ook nog bij de verkeerde Bruchhausen belandde was een extra tegenvallertje. Een uur later dan gepland kon ik dan alsnog mijn auto (met bed en fiets daarin) vlakbij de startlocatie neerzetten. Dát deel was alweer geslaagd. Na een redelijke nacht en een klein emmertje havermout kon ik me langzaam klaar maken voor de start, wat betekent dat ik zenuwachtig nog wat heen en weer drentel tussen auto en fiets (die intussen voorin het startvak staat) en een paar keer test om te zien hoe het met mijn bloedsuiker staat.

De race begon hard, met een paar klimmen die ik echt op vol vermogen moest rijden om de aanluiting met de eerste groep niet te verliezen. Langzaam reden toch de eerste ongeveer 10 renners weg. Omdat de start met alle renners van zowel de middenafstand als de lange afstand was, wist je sowieso niet goed wie je tegenstanders waren. Die ene concurrent waarvan ik wist dat ik voor hem moest blijven (teamgenoot Mark Schepp, concurrent voor de cup) was al snel uit beeld en dus ging de race daarna om het voorblijven van de renners in het groepje dat zich langzaam om mij heen had gevormd.

Op ongeveer 10 km voor het einde plaatste ik een aanval in de veronderstelling dat het einde over minder dan 5 km zou zijn. Jammer genoeg klopte die inschatting niet. De marathon was dit jaar beduidend langer dan de aangegeven 64km. De meesten hadden rond de 70 op de teller. Ik zelfs 72. Toch dat tellertje eens goed instellen... Die laatste kilometers gingen ook nog eens omhoog. Lang omhoog. Langenberg heeft zijn naam niet zomaar. Toch kon ik het nog redelijk volhouden en had ik nog power om een paar mensen op te pikken. Uiteindelijk was het voldoende voor een 9de plek algemeen, 2de bij de M2 en 1ste voor de SforZ cup, waarmee een podium én de eindoverwinning een feit waren.

Na een wat valse start van het seizoen met oa een harde val tijdens Emmelshausen en minder training dan ik wilde heb ik het einddoel (winst in de SforZ marathon cup in mijn klasse) toch nog gehaald. Hard blijven trainen maar vooral lol houden in (wedstrijden) fietsen, dat is toch wel de crux denk ik.