Na het NK zijn de Cross Country wedstrijden in Nederland zeer dun gezaaid. Daarom stond er op 31-8 een flinke groep mountainbikers paraat voor een los wedstrijdje in Oss. In Oss ligt een mooie motorcrossbaan waar ik al eerder reed, bij een Bergrace een paar jaar geleden. Het parcours was compleet anders, maar wat bleef waren de korte steile klimmetjes en veel keren en draaien. Leuk parcours, waar je geen rust hebt en inhalen lastig is.
Omdat het een open wedstrijd was, waarin alle klassen door elkaar rijden, stond ik voor het eerst pal naast mijn vriendin Mirre aan een start. Mirre was zelfs iets beter weg en ik moest flink aan de bak om haar op de startklim in te halen. Dat lukte gelukkig goed en al snel zat ik goed voorin de groep. Vlak hierna, bij een breed stuk op de crossbaan, waar je slechts op een klein paadje goed kon rijden, moesten een paar renners voor me van de fiets. Hierdoor moest ik een flink stuk bergop lopen, waardoor ik alle aansluiting met de kop verloor. Hierna heb ik de hele race (60min) in een wisselend groepje gereden, waarbij het niet makkelijk was om plaatsjes te winnen. Ik voelde me niet heel sterk, maar ik moest natuurlijk wel blijven rijden. Je vriendin achter je hebben rijden is een goeie manier om me te motiveren blijkbaar. Verder was het ook weer een goede training voor het sturen van moeilijke bochtjes met een hoge hartslag. Uiteindelijk ben ik 13de geworden in de licentieklasse.