Nard - Groesbeek

Gegevens

Gepubliceerd op maandag 07 april 2014 20:15

Zaterdag 5 april, de dag voor de 105km van Groesbeek, de eerste SforZ-Rose marathon van het seizoen 2014. Ik ben moe en chagrijnig. Moe omdat ik een drukke week achter de rug heb op m'n werk en chagrijnig omdat m'n achterrem blijft aanlopen. Het infietsen vandaag loopt ook al niet zo soepel. Het weer is wel super vandaag. Jammer dat ze voor morgen regen voorspellen. Soms vraag je je af waarom je eigenlijk wedstrijden rijdt.

Na het fietsen zaterdag kan ik gelukkig met enige handigheidjes mijn rem mooi vrij laten lopen en de wattages van het inrijden waren ook al weer iets beter dan afgelopen woensdag, toen ik m'n laatste training kon doen. Zou het dan toch nog goedkomen? Hoe zou het gaan in de wedstrijd? Dat is uiteindelijk de vraag die ik wil beantwoorden en waarvoor ik train. De uitdaging om met de beperkingen die je hebt (tijd, aanleg, etc.) te kijken hoe ver je kan komen.

Ik kon na de start net aanhaken bij een snel groepje, met bijna het hele SforZ team waaronder ook de latere nr 10 Bart Classens. Dat deze jonge bosgoden net wat te hard zouden gaan voor de hele rit was me al snel duidelijk, maar mijn plan was zo lang mogelijk te blijven hangen. Dat lukte tot ongeveer een uur in de wedstrijd, waarna ik een hele tijd alleen heb gereden, met minuten voor en achter me niemand te bekennen.

Na een tijdje werd ik dan toch bijgehaald door een groepje, met onder andere Patrick Muurmans, een andere 40+ rijder. Met dit groepje begon de koers opnieuw. Vooral in de laatste ronde was het steeds versnellen en kijken waar de zwakke plekken van de tegenstanders zaten. Zelf had ik een paar keer het idee om het bijltje er maar bij neer te gooien, zeker omdat ik eigenlijk net te weinig eten had meegenomen en ik kramp voelde opkomen. Nou moet je natuurlijk heel goed naar je lichaam luisteren, maar niet altijd, dus ik bleef tegen beter weten in toch maar meeharken met het groepje. Bij de laatste zware stukken voor de finish bleek ik dan toch net genoeg over te hebben om als eerste van het groepje én als eerste 40+ over de finish te komen. Compleet leeg, maar wel erg tevreden over mijn prestatie en ik weet weer even waarom ik wedstrijden rij.