Nard - Daun

Gegevens

Gepubliceerd op maandag 15 september 2014 21:12

De laatste marathon van de cup, dat vraagt om een terugblik op het 'seizoen', waarvan ik helemaal niet wil dat het al afgelopen is! Het begon allemaal nog goed, met winst in Groesbeek op een mooi nieuw Nederlands marathonparcours.

Ondanks kwakkelen en verhuizen in de voorbereidingsperiode was ik toch al lekker in vorm blijkbaar. Daarna volgde Saalhausen, het open NK, met de wijze les dat drie dagen op een beurs staan, dan terugvliegen en meteen een lange, zware marathon rijden leidt tot een teleurstellend uitslag. Geen probleem, dacht ik nog. Vijf uit zeven moet toch lukken en dan kan ik deze mooi schrappen. Dat was buiten het NK Singlespeed gerekend, één van mijn favoriete evenementen, waar meedoen echt belangrijker is dan winnen, ook al wil ik dat wel graag daar, winnen. Een onhandige val tijdens de Le Mans start (geen meter gefietst dus...) vergooide niet alleen mijn kansen op winst tijdens het NKSS, maar ook voor de twee marathons die volgden. Wat er was gebeurd? Een misstap met een flink verdraaide knie tot gevolg. Hoe erg? Na 4 weken verschenen er nog nieuwe blauwe plekken uit de krochten van m'n verscheurde weefsel. Pijnlijk en langdurig.

Pas in de zomervakantie kon ik weer langer fietsen, wat in de Pyreneeën goed lukte. Met Houffalize, Nordenau en Daun in het verschiet kon ik nog steeds 5 marathons rijden om Saalhausen te vergeten. Houffalize was ook meteen de eerste test van m'n knie en conditie. Conclusie van deze marathon was dat mijn knie en conditie prima in orde waren, maar mijn vermogen om het wedstrijdparcours te volgen niet. DNF heb ik niet vaak, maar nu wel helaas.

De volgende kans kwam in Nordenau, waar ik een mooie strijd kon voeren met Wil Baselmans (regerend NL kampioen marathon bij de Masters 2), die de leiding had genomen in de cup. In de laatste snelle kilometers kon ik wegrijden voor een lekkere overwinning in een leuke kleine marathon.

M'n Rose 27,5" fully Thrill Hill had me zowel in Houffa als Nordenau trouwens prima geholpen om hard te fietsen en zoveel mogelijk energie te sparen. Heerlijk fietsje. Door m'n DNF in Houffa kon ik met geen mogelijkheid meer eerste worden in de eindstand van de SforZ Rose marathoncup. Opdracht in Daun werd dus hard rijden en de eer verdedigen. Zo gezegd zo gedaan en vanaf de start hard mee met de kopgroep die het rustig aan leken te doen. Na de eerste versnellingen van de grote jongens moest ik al snel afhaken, maar ik lag toen wel met Wil voorop van de Masters 2.

Ik voelde al snel dat hij sterker was maar hoopte toch te kunnen aanklampen om wellicht op het einde weg te kunnen rijden. Helaas, na een uur of 2-3, vlak na een gemeen steil klimmetje fietste ik alleen, op de tweede plek en die plek hield ik vast tot de finish. Tweede algemeen en genoeg punten voor een tweede plek in het cup-klassement. Na de strubbelingen dit seizoen eigenlijk meer dan ik had gedacht, dus ik kon tevreden in de auto met twee medailles, prijzengeld en een gratis startbewijs voor Daun 2015. Nu maar hopen dat hij weer in de cup zit volgend jaar!