De Hel! (van Groesbeek), de eerste marathon die in 2017 op het programma stond. Altijd spannend, zeker omdat ik hier eigenlijk altijd wel flink ingestort ben en de conditie nog echt wel, zacht gezegd, verbeterd mag worden. Met dat stevig in m'n achterhoofd geprent ging ik samen met nog ruim 600 anderen van start over de motorcrossbaan. Een hoop opstoppingen verder, was er eindelijk ruimte om een beetje gas te geven. Allemaal relatief natuurlijk want de rest zit absoluut niet stil. Hierdoor bleef mijn positie ongeveer gelijk op een plek of 10 achter teamgenoot Maarten die gestaag verder uitliep.
Om mezelf zo veel mogelijk te sparen liet ik dat ook gebeuren. Hierdoor kwam mijn andere Teamgenoot Nard aangesloten waarna ik de eerste ronde met hem verder ben maar toen ook Jan Weevers kwam aansluiten en er nog even een klap op gaf moest ik ook hun laten lopen. Dan maar weer op eigen tempo verder, zo gezegd zo gedaan toch ruim twee van de drie ronden doorgereden tot ik Maarten weer tegenkwam. Hij was bezig om weer plekken goed te maken nadat hij nog in de eerste ronde lek gereden had. Gouw sloot ik me bij hem aan, hoopvol dat ik door al mijn spaarwerk met hem mee kon en ja hoor: het lukte. Samen schoven we op naar voren, ook teamgenoot Nard kwam weer in zicht. Alleen op het moment van aansluiting zorgde wat langzame 70km rijders ervoor dat ik Maarten kwijt was.
Dus wat dan... dan door met Nard en in een lekker tempo verder. Overigens werd het steeds oncomfortabeler omdat m'n blaas toch best wel volliep en een km of 5 voor het einde besloot ik maar even te stoppen. Weer kwamen er veel mtbers voorbij gereden maar gelukkig kon ik er ook weer aardig wat inhalen. Zelfs Nard kwam ik nog vlak voor de streep tegen en in een sprint buitenom wist ik me ervoor langs te wurmen met uiteindelijk een 41e plek als resultaat.