Mijn eerste wedstrijd dit jaar, sinds het NK marathon in oktober 2012 niet meer echt hard gefietst, een goede test voor de benen dus. Het enthousiasme om met -15 gevoelstemperatuur een wedstrijd te gaan fietsen was wel een beetje ver te zoeken, maar ik was erg benieuwd hoe ik het ervan af zou brengen.
Na een half rondje warm fietsen had ik geen jas meer aan getrokken, terwijl ik toch weer een kwartier stil stond met opstellen. Totaal klappertandend ging ik van start. Hier zag ik het meest tegenop, ik ben niet zo'n geweldige starter en was bang dat iedereen er erg hard vandoor zou gaan. Maar dat viel mee, niemand leek echt haast te maken het eerste stuk en zo kon ik makkelijk vooraan blijven fietsen. In een groepje van vier dames reden we de eerste ronde, maar toen Mirre Stallen daarna een keer aanzette op de klim splitste het groepje in tweeën, ik zat in laatste positie en reageerde te traag, het lukte me toen niet meer om zelf het gat te dichten. De rest van de wedstrijd fietste ik samen met Annemarie Worst, kop over kop hielden we genoeg voorsprong op de achtervolgers, maar kwamen we niet meer bij de koploopsters.
De laatste ronde werd het spannend, één van ons zou op het podium komen, maar wie? Ik had geen idee hoe ik dit moest gaan aanpakken. Ik besloot om maar gewoon de hele ronde hard door te fietsen in de hoop dat Annemarie er niet overheen kwam. Maar op een gegeven moment voelde ik dat het vrij zinloos was, het lukte me niet zomaar om haar te lossen en als ik echt hard door zou fietsen dan kwam ze me gegarandeerd vlak voor het einde voorbij. Ik hield daarom toch maar wat in richting het einde en wachtte het moment af dat ze me voorbij zou komen. Toen ze me vol gas voorbij spurtte kon ik gelukkig in haar wiel blijven om hier pas op het laatste lange stuk weer achter vandaan te komen en haar voorbij te gaan. Yes!! Een derde plek overall en eerst bij het NSK, een prima start voor het seizoen. Op naar de volgende wedstrijden, met hopelijk wel wat minder klappertanden en koukleumen!